-
1 kier|ować
impf Ⅰ vt 1. (ustawiać) to point, to direct- kierować reflektor w dół to point the searchlight downwards- lunety kierowane w niebo telescopes pointed at a. towards the sky- kierował lufę karabinu w jej głowę he aimed the gun at her head- kierował wszystkie uderzenia w twarz przeciwnika he aimed all his blows at his opponent’s face ⇒ skierować2. (wysłać) to dispatch, to send [towary]; to refer [pacjenta, chorego, ustawę]; to direct, to (re)route [ruch]- towary kierowane do krajów Unii Europejskiej goods dispatched to the EU countries- niektóre linie autobusowe będą tymczasowo kierowane na objazdy some bus lines will be temporarily diverted- kierować projekt ustawy pod ponowne obrady sejmu to refer the bill back to the parliament- kierować sprawę do sądu [strona, adwokat, prokurator] to bring a. take a case to court; [policja, sąd niższej instancji] to refer a case to (a higher) court- kierować pacjenta do specjalisty to refer a patient to a specialist- kierować spojrzenie na kogoś/coś to direct one’s gaze at sb/sth ⇒ skierować3. (zwracać się) to direct, to aim [słowa, myśli, uczucia]- przestrogę tę kieruję do ludzi lekkomyślnych this is a warning to the reckless- ataki kierowane na premiera attacks aimed at the Prime Minister- umiejętnie kieruje rozmowę na sprawę dla siebie najważniejszą he skilfully steers the conversation to the topic that’s most important to him- kierować uwagę na coś to turn one’s/direct sb’s attention to sth ⇒ skierować4. (prowadzić) to steer, to drive (czymś sth) [samochodem, motocyklem, autobusem]; to navigate, to steer (czymś sth) [statkiem, samolotem] 5. (zarządzać) to manage, to run (kimś/czymś sb/sth)- kierować firmą to run a. manage a company- kierować zespołem młodych ludzi to manage a team of young people- kierował budową mostu he was in charge of the construction of a bridge- w domu żona kierowała wszystkim his wife was in charge of everything at home ⇒ pokierować6. (wpływać) to control (kimś sb)- ktoś musi nim kierować, niemożliwe, żeby sam to wymyślił somebody else must be behind this, he couldn’t have come up with it on his own- sądzi, że ma prawo kierować moim życiem he thinks he has a right to run my life- prawo do kierowania własnym losem the right to run one’s own life- kierować czyimiś krokami to give sb instructions ⇒ pokierować7. (powodować) [uczucie, rozsądek] to drive- kierowała nim ambicja/zazdrość he was driven by ambition/jealousy- kierowana ciekawością, przeczytała wszystkie dokumenty her curiosity got the better of her and she read all the documents8. książk. (kształcić) ojciec kierował go na lekarza his father was putting him through medical school ⇒ wykierować Ⅱ kierować się 1. (ustawiać się) to be pointed, to be directed- lufy dział kierowałysię w stronę portu the guns were aimed at the port- wszystkie spojrzenia kierowały się na niego all eyes were directed at him ⇒ skierować się2. (iść) to head, to aim- kierować się do wyjścia to head for the exit- kierowali się w stronę lasu they were heading for the forest ⇒ skierować się3. (być adresowanym) [słowa, myśli, uczucia] to be directed- jego złość kierowała się przeciwko kolejnym członkom rodziny he turned his anger on one family member after another4. (powodować się) kierować się czymś to be guided a. governed by sth [logiką, współczuciem, instynktem]; to be driven by sth [ambicją, chytrością]- kierować się nienawiścią/zazdrością to be driven by hatred/jealousy- zawsze kierował się rozsądkiem he’s always been guided a. governed by his common sense- sąd kierował się dobrem dzieci the court was guided by the best interests of the children5. książk. (kształcić się) to be trained, to study- kierować się na lekarza to train as a doctor, to train to be a doctor- obie siostry kierowały się na śpiewaczki both sisters were training to become singers ⇒ wykierować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kier|ować
-
2 skier|ować
pf — skier|owywać impf Ⅰ vt 1. (zwrócić w jakąś stronę) to direct, to point [lunetę, strumień wody]- skierować broń w stronę przeciwnika to aim at the enemy- skierować reflektory w niebo to point the searchlights at the sky- skierować wzrok na kogoś/coś to turn one’s eyes towards sb/sth- skierować rozmowę na inne tory to divert the conversation towards another topic- drogowskaz skierowany na północ a signpost pointing to the north ⇒ kierować2. (posłać) to dispatch [pismo]- skierować projekt ustwy do komisji to refer the draft of the bill to the committee- skierować sprawę do sądu to bring a case to court ⇒ kierować3. (kazać iść) to direct- skierować kogoś do kasy to direct sb to the cash desk- skierować pacjenta do lekarza specjalisty to refer a patient to a specialist- skierować pacjenta do szpitala to send a patient to hospital- skierować kogoś w złą stronę to misdirect sb ⇒ kierować4. (adresować) to direct- skierować pytanie do kogoś to direct a question to sb- skierować myśli ku komuś/czemuś to direct one’s thoughts at a. towards sb/sth- skierować uczucia ku komuś to direct one’s feelings towards sb ⇒ kierowaćⅡ skierować się — skierowywać się (zwrócić się) [osoba] to head; [oczy, pojazd] to turn- skierował się ku domowi he headed home a. for home- skierowaliśmy się do wyjścia we headed towards the exit- wszystkie oczy skierowały się w jedną stronę/na nas all eyes turned in one direction/towards us- autobus skierował się w boczną uliczkę the bus turned into a side streetThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skier|ować
См. также в других словарях:
kierować — ndk IV, kierowaćruję, kierowaćrujesz, kierowaćruj, kierowaćował, kierowaćowany 1. «zwracać, prowadzić, wysyłać kogoś, coś gdzieś, do kogoś, do czegoś, ku czemuś» Kierować chorego do lekarza, na badania, na komisję. Kierować statek do portu.… … Słownik języka polskiego
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… … Słownik frazeologiczny
zasada — ż IV, CMs. zasadaadzie; lm D. zasadaad 1. «teza, w której treści zawarte jest prawo rządzące jakimiś procesami; podstawa, na której coś się opiera, reguła» Elementarna, ogólna, podstawowa zasada. Zasady fizyki. Zasady poprawnej wymowy. Zasady gry … Słownik języka polskiego
kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… … Słownik języka polskiego
nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… … Słownik języka polskiego
pakować — ndk IV, pakowaćkuję, pakowaćkujesz, pakowaćkuj, pakowaćował, pakowaćowany 1. «układać coś (rzeczy, towary) w paczkę, wkładać coś do walizki, do skrzyni itp. w celu wysłania, przewiezienia, zabrania w podróż» Pakować bieliznę, ubranie do walizki.… … Słownik języka polskiego
